Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: indo, indis, indidi, inditŭm, indĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = applicare, introdurre, imporre, suscitare, (eng) = put in, put on, introduce,   (esp) = aplicar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego indo tu indis ille indit nos indīmus vos indītis illi indunt | Yo aplico Tu aplicas El/Ella/Eso aplica Nosotros aplicamos Vosotros aplicáis Ellos/Ellas/Esos aplican |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego indēbam tu indēbas ille indēbat nos indebāmus vos indebātis illi indēbant | Yo aplicaba Tu aplicabas El/Ella/Eso aplicaba Nosotros aplicabamos Vosotros aplicabais Ellos/Ellas/Esos aplicaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo apliqué Tu aplicaste El/Ella/Eso aplicó Nosotros aplicamos Vosotros aplicasteis Ellos/Ellas/Esos aplicaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo he aplicado Tu has aplicado El/Ella/Eso ha aplicado Nosotros hemos aplicado Vosotros habéis aplicado Ellos/Ellas/Esos han aplicado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego indidi tu indidisti ille indidit nos indidĭmus vos indidistis illi indidērunt, indidere... | Yo hube aplicado Tu hubiste aplicado El/Ella/Eso hubo aplicado Nosotros hubimos aplicado Vosotros hubisteis aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieron aplicado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego indidĕram tu indidĕras ille indidĕrat nos indiderāmus vos indiderātis illi indidĕrant | Yo había aplicado Tu habías aplicado El/Ella/Eso había aplicado Nosotros habíamos aplicado Vosotros habíais aplicado Ellos/Ellas/Esos habían aplicado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego indam tu indes ille indet nos indēmus vos indētis illi indent | Yo aplicaré Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicará Nosotros aplicaremos Vosotros aplicareis Ellos/Ellas/Esos aplicarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego indidĕro tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indidĕrint | Yo habré aplicado Tu habrás aplicado El/Ella/Eso habrá aplicado Nosotros habremos aplicado Vosotros habréis aplicado Ellos/Ellas/Esos habrán aplicado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego indam tu indas ille indat nos indāmus vos indātis illi indant | Yo aplique Tu apliques El/Ella/Eso aplique Nosotros apliquemos Vosotros apliquéis Ellos/Ellas/Esos apliquen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Yo aplicara Tu aplicaras El/Ella/Eso aplicara Nosotros aplicáramos Vosotros aplicarais Ellos/Ellas/Esos aplicaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego indidĕrim tu indidĕris ille indidĕrit nos indiderĭmus vos indiderĭtis illi indid;ĕrint | Yo haya aplicado Tu hayas aplicado El/Ella/Eso haya aplicado Nosotros hayamos aplicado Vosotros hayáis aplicado Ellos/Ellas/Esos hayan aplicado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Yo hubiera aplicado Tu hubieras aplicado El/Ella/Eso hubiera aplicado Nosotros hubiéramos aplicado Vosotros hubierais aplicado Ellos/Ellas/Esos hubieran aplicado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego indĕrem tu indĕres ille indĕret nos inderēmus vos inderētis illi indĕrent | Yo aplicaría Tu aplicarías El/Ella/Eso aplicaría Nosotros aplicaríamos Vosotros aplicaríais Ellos/Ellas/Esos aplicarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego indidissem tu indidisses ille indidisset nos indidissēmus vos indidissētis illi indidissent | Yo habría aplicado Tu habrías aplicado El/Ella/Eso habría aplicado Nosotros habríamos aplicado Vosotros habríais aplicado Ellos/Ellas/Esos habrían aplicado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
inde indite Futuro indito indito inditote indunto | aplica aplicad ve a aplicar vaya a aplicar id a aplicar vayan a aplicar |
INFINITIVO | |
Presente | |
indĕre | aplicar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
indidisse | haber aplicado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
inditurum esse, indituram esse, inditurum esse, indituros esse, indituras esse, inditura esse... | ir a aplicar |
GERUNDIO | |
indendi, indendo, indendum, indendo... | de aplicar a aplicar para aplicar por aplicar |
SUPINO | |
inditŭm | aplicar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que aplica |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
Feminina | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indentem Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentes indentium indentibus indentes indentes indentibus |
Neutro | |
Nom.indens Gen.indentis Dat.indenti Acc.indens Voc.indens Abl.indente, indenti... | indentia indentium indentibus indentia indentia indentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de aplicar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.inditurus Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditure Abl.indituro | indituri inditurorum indituris indituros indituri indituris |
Feminina | |
Nom.inditura Gen.inditurae Dat.inditurae Acc.indituram Voc.inditura Abl.inditura | inditurae inditurarum indituris indituras inditurae indituris |
Neutro | |
Nom.inditurum Gen.indituri Dat.indituro Acc.inditurum Voc.inditurum Abl.indituro | inditura inditurorum indituris inditura inditura indituris |
- Conjugación completa di indi Forma pasiva |